Rizal is funny

and so is Ambeth Ocampo.
every time i read his work i wish i had better random numbers.


i'm halfway through this book
and i felt you needed to know that it exists, if you still haven't.

because the author is right,
there is more to our national hero than we already know.

and this book does not just contain the third novel
but it also talks about many other interesting things.
like how Makamisa is a better work of satire than Noli

imagine that.
(and i know this isn't exactly something to be proud of
but it feels good that Rizal himself had a hard time writing in Tagalog,
proves that every Pinoy has work to do)

i'm making progress on my reading list.
below is an excerpt of the novel (not the book) i got after googling (link here):

Tunay nga't hindi biru-biro lamang ang galit ni P. Agaton.

Nang makamisa at matapos mangalbot ang lahat na isinoot, nakyat sa kombentong dali-dali umupo at mag-aalmusal, at nang mapaso ng tsokolate ay inhagis sa kosinero ang tasa.

Si aleng Anday, na bagong kagagaling sa misa, at suot ang magagaling na hiyas ay sinagupa ng mura at sampal na kaunti nang nagkahulog-hulog. Kaya nga dali-daling nanaog at umuwi sa bahay. Walang makaalam sa buong kombento ng dahilang sukat ikagalit ng kura. Malamig pa ang ulo noong bago magmisa, umimis pa sa sabing marami ang naipagbiling kandila, at kaya nga binigyan pa ng isang salapi ang sakristang mayor. Ano ang namalas habang nagmimisa na hindi niya minagaling? Puno ang simbahan ng tao; ang lalong magagandang dalaga'y nangagluhod na malapit sa altar at si Marcela'y bagaman malayo ay tanaw din ng tanaw sa malayo, katabi ni aleng Anday sa luhuran. Ang sakristyan mayor ay walng sukat masabi.